🥇 System do Kaizen: Coaching coachów

Artykuł rozpoczyna się od refleksji na temat inspiracji płynącej z Igrzysk Olimpijskich, nie tylko od samych sportowców, ale również od ich trenerów. Autor zwraca uwagę na przykłady takich trenerów jak Bela Karolyi, który potrafił wnieść swoją podopieczną na najwyższy poziom, mimo że sam nie był w stanie wykonać tych samych ćwiczeń. Podobnie, trener węgierskiej drużyny piłkarzy ręcznych podkreśla znaczenie eliminacji drobnych problemów i skupienia się na szczegółach w drodze do osiągania wielkich wyników.

Autor zadaje pytanie: jeśli te metody działają w sporcie, czy można je zastosować w środowisku pracy? W artykule omawiane jest, jak ważny jest coach w wyrobieniu rutyny wykonywania codziennych zadań, co pozwala na skupienie się na tych niestandardowych, które wymagają poprawy. Przywołany jest artykuł z New Yorkera, w którym chirurg Atul Gawande podkreśla, że każdy, nie tylko sportowcy i śpiewacy, powinien mieć coacha.

Gawande zauważa, że coach „obserwuje, ocenia i naprowadza”, niekoniecznie będąc mistrzem w danej dziedzinie, ale posiadając umiejętność dostrzegania subtelnych szczegółów i pomagania w poprawie. To jest sedno koncepcji „niezależnego ucha” w muzyce, które odnosi się do coacha w kontekście zawodowym. Autor podkreśla, że najlepsi coachowie potrafią podzielić pracę na krytyczne elementy i wskazać obszary do poprawy, co jest analogiczne do gemba w Lean.

Następnie, autor dzieli się swoim osobistym doświadczeniem z warsztatu Kaizen w Toyota City, gdzie uczestniczył w trzydniowym intensywnym szkoleniu. Pracowali nad zwiększeniem produktywności, eliminując przeszkody w procesie, zamiast tylko zwiększać tempo produkcji. Kluczowy moment nastąpił, gdy sensei Usui zwrócił uwagę, że można osiągnąć więcej, prosząc operatorów o wykonywanie mniejszej liczby zadań, ale bardziej efektywnie. To doświadczenie zmieniło podejście autora do coachingu i pokazało, jak ważna jest rola coacha w usuwaniu mentalnych barier.

Końcowe refleksje dotyczą coachingu jako fundamentalnej umiejętności w środowisku Lean. Autor cytuje Davida Verble, który stwierdza, że lider w Lean powinien zachęcać innych do myślenia o właściwych rzeczach. Coaching powinien skupiać uwagę na najważniejszych aspektach poprawy procesów. Artykuł kończy się myślą, że chociaż nie każdy rodzi się z umiejętnością inspirowania innych, jak Bela Karolyi, każdy może doskonalić swoje umiejętności coachingowe, być może z pomocą dobrego coacha.